स्टेशन

उंबरठ्याशी एक निरांजन जागत असते>> सुरेख!

आवडली!

फक्त एवढ्यासाठी जातो घरी परतुनी
उंबरठ्याशी एक निरांजन जागत असते <<व्वा ! व्वा !

"उर फुटावा इतके धावत असतो कोणी
जगण्यासाठी कुठे एवढे लागत असते"

"माणूसच दरवेळी चुकतो असेच नाही
परिस्थितीही कधीकधी चकव्यागत असते" >>>> हे दोन सर्वात विशेष वाटले.

पहिल्या शेरात 'ऊर' असे हवे आहे का ?

>>वेगवान जगण्याच्या या धुंदीत विसरलो
मृत्यूचेही येथे स्टेशन लागत असते <<
सगळेच शेर कमालीचे सुंदर आहेत..

सुंदर गझल..
ही अशी तुझी जरा वेगळी भाषा आणि वेगळे विचार हे तुझ्या लिखाणाची जान आहे.

>> वेगवान जगण्याच्या या धुंदीत विसरलो
मृत्यूचेही येथे स्टेशन लागत असते>>

मस्त!

अप्रतिम गजल.

ही अशी तुझी जरा वेगळी भाषा आणि वेगळे विचार हे तुझ्या लिखाणाची जान आहे. >> +१०

सगळे शेर आवडलेत
मस्तच गझल

होय उकाका, तो ऊर असाच हवा आहे...

उर -> ऊर असा बदल केला आहे. चूक लक्षात आणून दिल्याबद्दल धन्यवाद.

शाम, गझल आवडली.

श्यामलीला १००० मोदक (आणि वर तुपाची धार) :)
अख्खी गझल आवडली. त्यातही...
ऊर फुटावा इतके धावत असतो कोणी
जगण्यासाठी कुठे एवढे लागत असते

फक्त एवढ्यासाठी जातो घरी परतुनी
उंबरठ्याशी एक निरांजन जागत असते

माणूसच दरवेळी चुकतो असेच नाही
परिस्थितीही कधीकधी चकव्यागत असते

हे तीन खासम खास.

सुंदर गझल..

सुरेख ! मस्त लिहितात तुम्ही. श्यामलीला अनुमोदन.

वा मस्तच, सगळेच शेर मस्त...

सुधीर

श्याम, गझल आवडली

>> ऊर फुटावा इतके धावत असतो कोणी
जगण्यासाठी कुठे एवढे लागत असते
वा! खूप खूप मस्त