तापता उन्ही तुला दिली प्रशान्त सावली
भागवावया तहान गोड गार शाहुळी।
स्नान उष्ण घातले तनूस तेल लावुनी
घास लाविले मुखा मुठेल त्यात वाहुनी।
रात दाटता घरी सुवर्ण दीप लाविले
कुंतली प्रभातकाली दैन्य सर्व झाडले।
शंभू ठाकता समोर गांगतीर्थ सांडुनी
कंठिच्या हलाहलास जासि शीघ्र मोहुनी।
कोटितीर्थ मानवा असून माझिया शिरी
तू विषार्थ लाविली गळ्यास माझिया सुरी।
गाण्याचे आद्याक्षर:
गाण्याचा प्रकार: