जगी ज्यास कोणी नाही

जगी ज्यास कोणी नाही त्यास देव आहे
निराधार आभाळाचा तोच भार साहे ||

बाळ सोडुनी ते दिधले कुंतीने जळात
घरी राधिकेच्या परि ते वाढले सुखात
कर्णराज म्हणूनी त्याचे नाव अमर आहे ||

भक्त बाळ प्रल्हादाला छळिले पित्याने
नारसिंहे रुपे त्याले रक्षिले प्रभुने
अलौकिक त्याची मुर्ती अजून विश्व पाहे ||

साधुसंत कबीराला त्या छळिती लोक सारे
पांडुरंग रक्षी त्याला प्राशुनी निखारे
आसवेच त्यांची झाली दुग्ध रूप दोहे ||