दुभंगून जाता जाता मी अभंग झालो

दुभंगून जाता जाता मी अभंग झालो
चिरा चिरा जळला माझा आत दंग झालो ॥धृ॥
सल जुनेच सलता सलता सुखावून गेले
अन्‌ हळूच गुणगुणती हे वळ न मोजलेले
कशी कथा सरता सरता पूर्वरंग झालो॥१॥
किरण एक धरूनी हाती मी पुढे निघालो
अन्‌ असाच वणवणताना मी मलाच मिळालो
सर्व संग सुटले, माझा मीच संग झालो॥२॥
ज्ञानदेव लिहुनी गेले ओळ ओळ भाळी
निमित्तास माझे गाणे निमित्तास टाळी
तरू काय? इंद्रायणिचा मी तरंग झालो॥३॥
कुठे दिंड गेली त्यांची कळेना बिचारी
मी इथेच केली माझी सोसण्यात बारी
पांडुरंग म्हणता म्हणता पांडुरंग झालो ॥४॥