हृ

राजहंस सांगतो किर्तीच्या तुझ्या कथा
हृदयी प्रीत जागते जाणता अजाणता ||धृ||

पाहिले तुला न मी तरीहि नित्य पाहते
लाजुनी मनोमनी उगिच धुंद राहते
ठाउका न मजसी जरी निषद देश कोणता||१||

दिवसरात्र ओढणी या मनास लागते
तुझीच जाहल्यापरी मी सदैव वागते
मैत्रिणीस सांगते तुझी अमोल योग्यता||२||

निमंत्रणाविना पुन्हा हंस येइ तो वनी
नादचित्र रेखीतो तुझेच मंद कूजनी
वेड वाढवून तो उडून जाय मागुता||३||

हृदयी जागा, तू अनुरागा
प्रीतीला या देशील का?

बांधिन येथे घरकुल चिमणे, स्वर्गाचे ते रूप ठेंगणे
शृंगाराचे कोरीव लेणे, रहावयाला येशील का?

दोन मनांची उघडी दारे, आत खेळते वसंत वारे
दीप लोचनी सदैव तू रे, संध्यातारक होशील का?

घराभोवती निर्झर नाचे, जाणुन अपुल्या गूढ मनाचे
झाकून डोळे एकांताचे, जवळी मजला घेशील का?