ह

हाचि नेम आता न फिरे माघारी
बैसले शेजारी गोविंदाचे

घररिधी झाले पट्टराणी बळे
वरिले सावळे परब्रह्म

बळियाचा अंग संग जाला आता
नाही भय चिंता तुका म्हणे

हसले गं बाई हसले अन् कायमची मी फसले

नयनकवडसा टाकुन कुणीतरी, दिपवी माझे लबाड डोळे
प्रीत मधाचे सुंदर पोळे, हृदयी शिरुनी चोरुन नेले

सांगायाची चोरी झाली, आई विचारी काय जहाले
चिडले, रुसले, माझ्यावर मी, मलाच होते हरवुन बसले

पाळत ठेवुन त्या लुच्च्याला, धरुनी बांधुनी खेचित नेले
वाजत गाजत कैदी केले, शासन करिता घरास मुकले

हे श्यामसुंदर राजसा, मनमोहना
विनवुनी सांगते तुज
जाउ दे मला परतुनी

गाव गोकुळ दूर राहे
दूर यमुनानीर वाहे
हरवले मी कसे मज
पोचले कुठे घनवनी?

पावरीचा सूर भिडला
मजसि माझा विसर पडला
नकळता पाउले मम
राहिली इथे थबकुनी

पानजाळी सळसळे का?
भिवविती रे लाख शंका
थरथरे, बावरे मन
संगती सखी नच कुणी

हा रुसवा सोड सखे,
पुरे हा बहाणा, सोड ना अबोला
झुरतो तुझ्याविणा, घडला काय गुन्हा
बनलो निशाणा, सोड ना अबोला ॥ ध्रु ॥

इष्काची दौलत उधळी, तुझा हा नखरा
मुखचंद्राभवती कितीक फिरती नजरा
फ़सवा राग तुझा, अलबेला नशीला
करी मदहोश मला
नुरले भान अता, जाहला जीव खुळा ॥ १ ॥

तूझे फ़ितूर डोळॆ गाती भलत्या गझला
मदनाने केले मुष्किल जगणॆ मजला
पाहुनी मस्त अदा, फुले अंगार असा
सावरुं तोल कसा
नको छळवाद अतां, झालो कुर्बान तुला ॥ २ ॥

हा माझा मार्ग एकला
शिणलो तरिही चालणे मला
हा माझा मार्ग एकला

दिसले सुख तो लपले फिरुनी
उरले नशिबी झुरणे दुरुनी
बघता, बघता खेळ संपला

सरले रडणे, उरले हसणे
भवती रचितो भलती व्यसने
विझवू बघति जाळ आतला

जगतो अजुनी जगणे म्हणुनी
जपतो जखमा हृदयी हसुनी
छळते अजुनी स्वप्न ते मला

हरवले ते गवसले का
गवसले ते हरवले का ॥ ध्रु ॥

मीलनाचा परिमल तोचि,
फूल तेची त्या स्वरुपी
पापण्यांच्या उघडझापी
हास्य उमले वेगळे का ॥ १ ॥

पावसाळी ग्रीष्म सरिता
सागराला फिरुनी मिळता
जलाशयाची सॄष्टी आता
मॄगजळे हि व्यापली का ॥ २ ॥

दूर असता जवळ आले
जवळ असता दूर गेले
जो न माझे दु:ख हसले
तोचि सुखही दुखावले का ॥ ३ ॥

हरी हरी तुम्ही म्हणा रे सकळ
तेणे मायाजाळ तुटतील
आणिक नका पडू गाबाळाचे भरी
तेथे आहे थोरी नागवण
भावे तुळसी दळ पाणी जोडा हात
म्हणावे पतीत वेळोवेळा
तुका म्हणे हा तव कृपेचा सागर
नामासाठी पार पाववील

हातात घेऊनी हात नदीला पार करू
गर्द वनराईत सखे ये मस्त फिरू॥धृ॥
बघ जांभुळलेले झाड किती दिलदार
या फुलवेलींचा पहा कसा शिणगार
मोहरलेल्या गंधीत आमराई शिरू॥१॥
भाराने झुकली रसाळलेली फळे
वार्‍यावरती तनु तुझी ग झुले
झर्‍या झर्‍या इथे लागतो अनुराग झरू॥२॥
ही मदन मंजिरी करवंदाची जाळी
हो माळीण माझी तुझाच मी वनमाळी
ओठात प्रीतीची मधूर पावरी धरू॥३॥

हे हिंदुशक्ति संभूत दीप्ततम तेजा
हे हिंदुतपस्या पूत ईश्वरी ओजा
हे हिंदुश्री सौभाग्य भूतिच्या साजा
हे हिंदु नृसिंहा प्रभो शिवाजी राजा

करि हिंदुराष्ट्र हे तूतें, वंदना
करि अंत:करणज तुज, अभिनंदना
तव चरणि भक्तिच्या चर्ची, चंदना
गूढाशा पुरवी त्या न कथूं शकतो ज्या
हे हिंदु नृसिंहा प्रभो शिवाजी राजा ॥ १ ॥

हा भग्न तट असे गडागडाचा आजी
हा मग्न आज जयदुर्ग आंसवांमाजी
ही भवानीची ह्या पुन्हा गंजली धारा
ती म्हणुनि भवानी दे न कुणा आधारा

गड कोट जंजिरे सारे, भंगले
जाहली राजधान्यांची, जंगले
परदास्य पराभवि सारी, मंगले
या जगति जगू ही आज गमतसे लज्जा
हे हिंदु नृसिंहा प्रभो शिवाजी राजा ॥ २ ॥

जी शुद्धि हृदाची रामदासशिर डुलवी
जी बुद्धि पांच शाहीस शत्रुच्या झुलवी
जी युक्ति कूटनीतीत खलासी बुडवी
जी शक्ति बलोन्मत्तास पदातली तुडवी

ती शुद्धि हेतुची कर्मी, राहू दे
ती बुद्धी भाबड्या जींवा, लाहु दे
ती शक्ति शोषितामाजी, वाहु दे
दे पुन्हा मंत्र तो, दिले समर्थे तुज ज्या
हे हिंदु नृसिंहा प्रभो शिवाजी राजा ॥ ३ ॥

आशा: ही कुणी छेडिली तार
प्राजक्ताच्या मधुगंधासम
कुठुनी ये केदार

वसंतराव: तूच छेड ती, तूच ऐक ती
आर्त सुरावट तुझ्याच हाती (२)
स्पर्शावाचून तूच छेडिसी
माझी हृदयसतार
आशा: ही कुणी छेडिली तार
प्राजक्ताच्या मधुगंधासम
कुठुनी ये केदार
ही कुणी छेडिली तार...

जागृत मी का, आहे स्वप्नी
श्रवण पडे पण दिसे न नयनी (२)
स्वप्नातच का मजसी बोलले
माझे राजकुमार
ही कुणी छेडिली तार...

वसंतराव: स्वप्नासम मज झाले जीवन
स्वप्नही नीरस सखी तुझ्याविण (२)
अर्ध्या रात्री शोधीत आलो
तुझे प्रियतमे दार
आशा: ही कुणी छेडिली तार...

वेलीवर त्या, नका, चढू नका
वसंतराव: चढा सूर नच लवे गायका (२)
तूच चढविला तारस्वर हा
तूच तोड ही तार
आशा: ही कुणी छेडिली तार...
दोघे: ही कुणी छेडिली तार