ग

गोपाला गोपाला देवकीनंदन गोपाला (२)
सांभाळी ही तुझी लेकरे पुण्य समझती पापाला (गोपाला)
गोपाला गोपाला देवकीनंदन गोपाला, गोपाला गोपाला
(गोपाला गोपाला देवकीनंदन गोपाला (२), गोपाला, गोपाला)

ही धोंड्याला म्हणती देवता
भगत धुंडिती तया जोगता
स्वतःच देती तया योग्यता
देव म्हणुनी कुणी न भजावे, फुका शेंदरी दगडाला ... १

कुणी न रहावे खुळी अडाणी
शिक्षण घ्यावे, व्हावे ज्ञानी
यासाठी ही झिजते वाणी
मी जातीचा धोबी देवा, धुईन कपडा मळलेला ... २

गेले द्यायचे राहुनी तुझे नक्षत्रांचे देणे
आता माझ्या पास कळ्या आणि थोडी ओली पाने

आलो होतो हासत मी काही श्वासांसाठी फक्त
दिवसांचे ओझे आता रात्र रात्र शोषी रक्त

आता मनाचा दगड घेतो कण्हत उशाला
झाले कळ्यांचे निर्माल्य आणि पानांच पाचोळा