ध

कोरसः धिपाडि धिपांग डिचिपाडी धिपांग डिडिपाडी डिचिपाडी धिपांग (२)

तो: काळी माती निळं पानी हिरवं शिवार
ताज्या ताज्या माळव्याचा भुइला या भार

कोरसः धिपाडि धिपांग डिचिपाडी धिपांग डिडिपाडी डिचिपाडी धिपांग (२)

तो: काळी माती निळं पानी हिरवं शिवार
ताज्या ताज्या माळव्याचा भुइला या भार
ज्वानिच्या या मळ्यामंदी पिरतीचं पानी
बघायाला कवतीक आलं नाही कोनी
मळ्याला या मळेवाली भेटलीच नाय
अगं रानी माझ्या मळ्यामंदी घुसशील काय

कोरसः धिपाडि धिपांग डिचिपाडी धिपांग डिडिपाडी डिचिपाडी धिपांग (२)

तो: काकडीचा बांधा तुझा मिरचीचा तोरा
मुळ्यावानी कडू तरी रंग गोरा गोरा

धुंद मधुमती रात रे, नाथ रे
तनमन नाचे, यौवन नाचे
उगवला रजनीचा, नाथ रे, नाथ रे ॥ ध्रु ॥

जललहरी या धीट धावती, हरिततटांचे ओठ चुंबिती
येई प्रियकरा, येई मंदिरा, अलि रमले कमलांत रे ॥ १ ॥

ये रे ये कां, मग दूर उभा, हि घटिकाही निसटुन जायची
फुलतील लाखो तारा, हि रात कधि कधि ना यायची
चषक सुधेचा ओठी लावुनि, कटीभवति धरी हात रे ॥ २ ॥

धुंदी कळ्यांना, धुंदी फुलांना
शब्दरूप आले मुक्या भावनांना

तुझ्या जीवनी नीतिची जाग आली
माळरानी या प्रीतिची बाग आली
सुटे आज माझ्या सुखाचा उखाणा

तुझा शब्द की, थेंब हा अमृताचा
तुझा स्पर्श की, हात हा चांदण्याचा
उगा लाजण्याचा किती हा बहाणा

चिरंजीव होई कथा मिलनाची
तृषा वाढते तृप्त या लोचनांची
युगांचे मिळावे रूप या क्षणांना

धुंद एकांत हा प्रीत आकारली
सहज मी छेडिता तार झंकारली
जाण नाही मला प्रीत आकारली
सहज तू छेडिता तार झंकारली

गंधवेडी कुणी लाजरे बावरी
चांदणे शिंपिते चैत्रवेलीपरी
यौवनाने तिला आज शृंगारिली
सहज मी छेडिता तार झंकारली

गोड संवेदना अंतरी या उठे
फूल होता कळी पाकळी मी मिटे
लोचनी चिंतनी मूर्त साकारली
सहज मी छेडिता तार झंकारली

रोमरोमांतुनी गीत मी गायिले
दाट होता धुके स्वप्न मी पाहिले
पाहता पाहता रात्र अंधारली
आज बाहूंत या लाज आधारली
सहज तू छेडिता तार झंकारली

धरिला वृथा छंद
नव्हतेच जर फूल, कोठून मकरंद?

जरि जीव हो श्रांत
नाही तृषा शांत
जलशून्य आभास शोधित मृग अंध

झाले तुझे भास
मी रोधिले श्वास
माझीच मज आस घाली असा बंध

पथ सर्व वैराण
पायी नुरे त्राण
माझेच घर आज झाले मला बंद

धुंद येथ मी स्वैर झोकितो मद्याचे प्याले
याचवेळि तू असशील तेथे बाळा पाजविले

येथ विजेचे दिवे फेकिती उघड्यावर पाप
ज्योत पणतिची असेल उजळित तव मुख निष्पाप
माझ्या कानी घुमती गाणी मादक मायावी
ओठांवरती असेल तुझिया अमृतमय ओवी

माझ्यावरती खिळली येथे बिषयाची दृष्टी
मत्पूजेस्तव असशिल शोधित सखे स्वप्नसृष्टी
कनकांगीच्या मत्त चुंबने जाग मला आली
विरहाश्रू तव असेल झरला सुकलेल्या गाली

तुझे नि माझे अंतर व्हावे कसे एकरूप
शीलवती तू पतिव्रते, मी मूर्तीमंत पाप