
काळ आला पण तरीही वेळ यावी लागते
काळही मजबूर आहे, वेळ हेही जाणते
का चुनावाच्या अधी नेतृत्व फसवे वाकते?
एकदा निवडून येता, जात ही उंडारते
राहिले फेडावयाचे पाप गतजन्मातले
संकटांची आज गर्दी, कर्ज वापस मागते
आठवाया काल आहे अन् उद्या योजावया
वास्तवाशी आज जुळणे नाळ अवघड वाटते
कालमहिमा एवढा की कालची तरुणी अता
झाकण्या वय, सुरकुत्यांना केवढी श्रुंगारते!
पापक्षालन आपुले आपण करावे, पण तरी
माणसांची जात का गंगेस कोडे घालते?
काळ घेतो का परिक्षा कास्तकारांची अशी?
शेत असते कंच हिरवे, तर कधी भेगाळते
जे प्रवाही नांदले ते जिंकले असले तरी
कालओघाच्या विरोधी हार, विजयी भासते
ठेपला येऊन मृत्यु पण तरी "निशिकांत"च्या
स्वप्न नेत्री श्रावणाचे का असे रेंगाळते?
प्रतिसाद
हम्म्म्म्म
हम्म्म्म्म