गोंदण

मनभर उमटते थेंबाथेंबांचे गोंदण
असे अनावर होती जुन्या आठवांचे घन...


ओल्या रानातून येते गोड पावसाळी हाक
आणि भिजत राहते वेडे काळीज नाहक
वारा वाहतो भरारा तशी देहात झिम्मड
गाणे पावसाचे ओठी पायी भिंगोऱ्यांचे वेड


फेर धरल्या हातांचा स्पर्श अजाणता तान्हा
स्मरे बाहुली वेल्हाळ इंद्रधनू मागताना
होडया अनोळखी येती अंगणात तरंगत
त्यात बसुनी वाहावे वाटे हेलकावे घेत


मन डोहात चहाच्या मातीमाखलेले तृण
असे अनावर होती जुन्या आठवांचे घन....


जुन्या पोत्याचा घोंगता आत नवी थरथर
रंग पिऊन दिशांचा होई हिरवी नजर
खोप्यावर लावलेली तिच्या बांगडीची काच
क्षण निसटून गेला त्याचा जन्मभर जाच


लख्ख वीज उजाळते काळ्या आभाळाची पाटी
सय माऊलीची येई कशी धरायची पोटी
सान पावलाचे पाट ओलांडून झडे सर
जीव भारला कळेना पूर आत की बाहेर


कण सोनेरी दिसांचे येती पुन्हा दर्वळून
असे अनावर होती जुन्या आठवांचे घन....