इतर

'एकाच संस्थेत आजीवन नोकरी' अशी संस्कृती असलेल्या जपानमध्ये 'नोकरी शोधा मोहीम' अतिशय महत्त्वाची आहे. म्हणजे एकदा ठरलं की ठरलं! त्यामुळं तिची तयारीही तितकीच अवघड. विविध कंपन्यांची आवेदनं अर्थातच जपानीमधून भरून पाठवायची. प्रत्येक कंपनीच्या तीन-चार मुलाखती. सगळं नीट झालं तर मग पैसे, रुजू होण्याची तारीख वगैरे .
"खूप भीती वाटते आहे.. नीट होईल सगळं बहुतेक.. पण भीती तर वाटते आहे..", ती म्हणाली होती.

"ये

चांगदेव पाटलाचा उल्लेख आला की हमखास पांडुरंग सांगवीकरशी गल्लत होते. अनेकांना चांगदेव हा 'कोसला'तील पांडुरंगचाच पुढला प्रवास वाटतो. याचे प्रमुख कारण म्हणजे नेमाडे आणि 'कोसला' हे समीकरण अतिशय घट्टपणे डोक्यात बसलेले असणे आणि दुय्यम कारण म्हणजे पांडुरंग आणि चांगदेव ही खणखणीत मातीच्या रंगाची नावे असलेले नायक. पण या दोन व्यक्तिरेखा एकमेकांपासून सहस्र योजने दूर आहेत.

तेजस्विनी सावंत या महिला नेमबाजाने जागतिक नेमबाजी स्पर्धेत विश्वविक्रमाची नोंद करत सुवर्णपदक पटकावलं, आणि भारताची मान अभिमानानं उंचावली. जागतिक स्पर्धेत सुवर्णपदक मिळवणारी ती पहिली भारतीय महिला ठरली. या आधीही अनेक आंतरराष्ट्रीय स्पर्धांमध्ये तिने लक्षवेधी कामगिरी करून भारतीय नेमबाजीची जगाला दखल घ्यायला लावली होती. प्रशिक्षणाचा व नेमबाजीसारख्या महागड्या खेळासाठी आवश्यक असणार्‍या आर्थिक पाठबळाचा अभाव, यांवर मात करत तेजस्विनीनं जे यश मिळवलं आहे, ते खरोखर अद्भुत आहे. तेजस्विनी सावंत या सुवर्णकन्येची ही तेजस्वी यशोगाथा...

"येय्य.. मला स्कॉलरशीप मिळाली!!" फोन आला.
मी रितसर अभिनंदन केलं.

डॉ. अनिकेत सुळे मुंबईच्या होमी भाभा विज्ञान केंद्रात कार्यरत आहे. विज्ञानचळवळीचा प्रसार हे या केंद्राचं उद्दिष्ट आहे. दरवर्षी आयोजित होणार्‍या विज्ञान विषयांच्या ऑलिंपियाड स्पर्धांची तयारीही या केंद्रात करून घेतली जाते. खगोलशास्त्र व खगोलभौतिकी ऑलिंपियाड स्पर्धेसाठी समन्वयक म्हणून अनिकेत काम करतो. अनिकेतच्या मार्गदर्शनाखाली तयार झालेल्या भारतीय विद्यार्थ्यांनी गेली काही वर्षं अनेक पदकांची कमाई करून पदकतालिकेत भारताला प्रथमस्थान मिळवून दिलं आहे.

व

याची पहिली पंधरा वर्षं पालघरजवळच्या एका गावी काढल्याने त्यावेळी माझ्यासाठी माझा देश म्हणजे, पालघर आणि आसपासचा परिसर, एवढाच होता. मात्र निसर्गानं या परिसराला भरभरुन दिलंय. गावाजवळून वाहणारी सूर्या नदी, पूर्व-पश्चिम दोन्ही दिशांना डोंगर आणि टेकड्या, जवळच केळवे, सातपाटीचा समुद्र... त्यामुळे निसर्गाशी जवळीक आपसूकच झाली.

पुढे कॉलेज आणि इंजिनीअरिंगसाठी मुंबईला आल्यावर मात्र हा देश, हे जग फार मोठं असल्याचा साक्षात्कार झाला. त्यावेळी ट्रेकिंगचा चांगला ग्रूप जमला आणि आजूबाजूचे छोटेमोठे ट्रेक केले. यामध्येच कधीतरी फोटोग्राफी आणि चित्रकलेचा छंद जडला.

"ये पौधें, ये पत्तें, ये फूल, ये हवाऍं
मुझको बुलाए, दिल को लुभाए, मन कहें मैं झूमूँ, झूमूँ मैं गाऊँ......"

अ

शीच काहीशी अवस्था होते माझी निसर्गात फिरताना, त्याच्यासोबत रमताना. सह्याद्रीत फिरताना, रानावनात भटकताना त्याची विविध रुपे पाहिली आहेत, कधी रौद्रभीषण तर कुठे नाजूकश्या कलाकुसरीच्या रुपात. निसर्गाची आवड लहानपणापासूनच. पुढे त्याला जोड लाभली ती भटकंतीची आणि फोटोग्राफीची. या छंदामुळेच त्याला जवळून पाहता आले, त्याची विशालता अनुभवता आली.

योसेमिटे हे पार्क जवळपास बाराशे चौ. मैलांवर पसरलेलं आहे. नयनरम्य धबधबे, श्वास रोखून धरायला लावणारा निसर्ग, जंगली जनावरं आणि रोज भेट देणारी माझ्यासारखी असंख्य टाळकी यांसाठी ते प्रसिद्ध आहे. हायकिंगची मजा लुटण्यासाठी फार चांगलं ठिकाण आहे. मर्क नदी व्हाईट वॉटर राफ्टिंगसाठी प्रसिद्ध आहे. पाचव्या स्तरापर्यंत तेथे राफ्टिंग करता येतं.

ऑ

श्री. तेजस मोडक हे भारतातले अग्रगण्य ग्राफिक नॉव्हेलिस्ट व चित्रकार आहेत. २००८ साली प्रसिद्ध झालेल्या 'प्रायव्हेट-आय अनॉनिमस - द आर्ट गॅलरी केस' या त्यांच्या पहिल्या ग्राफिक नॉव्हेलाला वाचकांनी, रसिकांनी भरपूर दाद दिली. पेंग्विन व आकृती पब्लिकेशनातर्फे लवकरच त्यांची दोन ग्राफिक नॉव्हेलं प्रसिद्ध होत आहेत. हिन्दुस्तान टाइम्स, द टाइम्स ऑफ इंडिया यांसारख्या अनेक नामांकित वृत्तपत्रांसाठी, प्रकाशनांसाठी त्यांनी चित्रं रेखाटली आहेत. २००९ साली 'कॉस्च्यूम्स' या त्यांच्या कार्टूनमालिकेला अठराव्या दीजेआँ आंतरराष्ट्रीय कार्टून स्पर्धेत पहिलं पारितोषिक मिळालं होतं.

पहाटे सहा वाजता उठून तयार झालो. बरोब्बर सात वाजता पद्मावती माचीवरच्या चोर दरवाज्याने प्रदक्षिणेसाठी गड सोडला आणि तो छोटासा कडा उतरून कारवीच्या वाटेवर लागलो.. पुढे-मागे सोबत प्रदक्षिणार्थी होतेच. कारवी संपली तिथून उजव्या हाताला आत शिरलो आणि प्रदक्षिणा सुरू झाली. समोर दूरवर 'सुवेळा माची'चे टोक दिसत होते.. अंदाज बांधला.. तिथपर्यंत पोचायला किमान दोन तास तरी लागणार.

रा