म

मुलीसारखी माया करतो माझा मुलगा
झाड होऊनी छाया धरतो माझा मुलगा

मुलासारखा,भांडत बसतो,कधी कधी पण-
तुटेल इतके ,ताणत नाही माझा मुलगा

कसा राबतो , रोज रोज मी , पाहून आता
मुलांसारखा खेळत नाही माझा मुलगा

परिश्रमातून ,पैसा येतो , बघितल्यावर
हट्ट जराही करीत नाही माझा मुलगा

थकलो आहे त्याला कळते , मायेने मग-
डोक्यावरती हात फिरवितो माझा मुलगा

मायेने मी पंख खाली त्याला घेतो
उब तरीही मलाच देतो माझा मुलगा

खर्चाचाही हिशेब जेव्हा ,चुकतो माझा
गल्ल्यामधली चिल्लर देतो माझा मुलगा

शहर पेटले, दंगल झाली , गर्दी मधुनी -
सांभाळून या , सांगत असतो माझा मुलगा

मी तर जाते जत्रंला, गाडीचा खोंड बिथरला
बळ नाही घरच्या गणोबाला, कुणी तरी बोलवा दाजिबाला

दाजिबासारखा दीर दुनियेमध्ये नाही
गोर्‍या भावजेची त्यांना लई अपूर्वाई
त्यांची बाईल होईल तिची खरी पुण्याई
हेंदट आमच्या नशिबाला, कुणी तरी बोलवा दाजिबाला

दाजिबांचा स्वभाव लई गुलहौशी
सजवतील घोडा सांगितल्यासरशी
मला पुढं घेतील हसून चटदिशी
निघता निघता उशीर झाला, कुणी तरी बोलवा दाजिबाला

दाजिबा म्होरं घोड्यावर बसल्याबसल्या
अंगाला अंग लागतं अन्‌ होती गुदगुल्या
बाळपणीच्या येती आठवणी फार मागल्या
मी लई भुलते रुबाबाला, कुणी तरी बोलवा दाजिबाला

साजशिणगार केला ल्याले साखळ्या तोडे

मैत्रिणिंनो सांगू नका नांव घ्यायला

नका विचारूं स्वारी कशी?
दिसे कशी, अन् हांसे कशी?
कसं पाडलं मला फशी?
कशी जाहले राजिखुशी?
नजीक येतां मुहूर्तवेळा

नका विचारूं गमतीजमती
काय बोललो पहिल्या भेटी?
कसे रंगले स्वप्न पहाटी?
कशी रंगली लाली ओठी?
कसा जाहला जीव खुळा?

अर्थ उलगडे समरसतेचा
सुटे उखाणा संसाराचा
छंद लागला मजला त्यांचा
धुंद बने बुल्बूल जीवाचा
घरी यायची झाली वेळां

माझी न मी राहिले, रे
तुजला नाथा सर्व वाहिले

पहिली ती भेट होती
हसले मी गाली ओठी
कळले ना मला वेडीला
वेड लावून गेली प्रीती
कशि फुलापरी उमलले

चांदण्याचे सूर झाले
गाइली मी धुंद गाणी
धुंद होती रातराणी
धुंद होते जीव दोन्ही
रंग रंगातुनि मिसळले

सुख माझे ठेवु कोठे?
मज माझा हेवा वाटे
नच काही उणे संसारी
किति आनंद हृदयी दाटे
जन्मजन्मी तुझी जाहले

मागतें मन एक कांही, दैव दुसरे घडविते
उमलण्याआधीच कैसे, फुल पायी तुडविते ॥ ध्रु ॥

खेळ नियती खेळते की, पाप येते हे फळां
वाहणार्‍या या जळाला, कोण मार्गी अडविते ? ॥ १ ॥

ईश्वरेच्छा हीच किंवा, संचिताचा शाप हा
चंद्ररेखा प्रतिपदेची, कोण तिमिरीं बुडविते ? ॥ २ ॥

मागे उभा मंगेश, पुढे उभा मंगेश
माझ्याकडे देव माझा पाहतो आहे

जटाजूट माथ्यावरी,
चंद्रकला शिरी धरी
सर्पमाळ रुळे उरी
चिताभस्म सर्वांगास लिंपून राहे

जन्मजन्मांचा हा योगी,
संसारी आनंद भोगी
विरागी की म्हणू भोगी
शैलसुतासंगे गंगा, मस्तकी वाहे

माझ्या गोव्याच्या भूमीत गड्या नारळ मधाचे
कड्याकपारी मधोनी घट फुटती दुधाचे॥१॥
माझ्या गोव्याच्या भूमीत आंब्याफणसाची रास
फुली फळाचे पाझर फळी फुलाचे सुवास॥२॥
माझ्या गोव्याच्या भूमीत येते चांदणे माहेरा
ओलावल्या लोचनांनी भेटे आकाश सागरा॥३॥
माझ्या गोव्याच्या भूमीत चाफा पानावीण फुले
भोळा भाबडा शालीन भाव शब्दावीण बोले॥४॥
माझ्या गोव्याच्या भूमीत गड्या साळीचा रे भात
वाढी आईच्या मायेने सोन केवड्याचा हात॥५॥
माझ्या गोव्याच्या भूमीत लाल माती निळे पाणी
खोल आरक्त घावात शुद्ध वेदनाची गाणी॥६॥

मनातल्या त्या भावकळीची आज उमलली दले
क्षणांची अवचित झाली फुले॥धृ॥
एक पाखरू स्वप्नामधले
शीळ खुणेची घेऊनी आले
स्पर्श बावरी ओळख पटता लाज गुलाबी खुले॥१॥
जुळता डोळे मौन बोलले
अधरावरती शब्द बुडाले
ओठ मिठीचे दान बिलोरी कुणी कुणाला दिले॥२॥
कोष लोपला मिटले अंतर
झाले त्याची आता निरंतर
मीलन वेड्या दोन मनाचे अभंग नाते जुळे ॥३॥

मलयगिरीचा चंदनगंधित धूप तुला दाविला
स्वीकारावी पूजा आता, उठी उठी गोपाला

पूर्व दिशेला गुलाल उधळुन, ज्ञानदीप लाविला
गोरस अर्पुनि, अवघे गोधन गेले यमुनेला

धूप दीप नैवेद्य असा हा षडोपचार चालला
रांगोळ्यानी सडे सजविले, रस्त्यारस्त्यातून

सान पाउली वाजति पैंजण छुन छुन्न छुन छुन
कुठे मंदिरी ऐकू येते, टाळांची किणकिण

एकतानता कुठे लाविते एकतारिची धून
निसर्गमानव तुझ्या स्वागता असा सिद्ध जाहला

राजद्वारी घडे चौघडा शुभ:काल जाहला
सागरतीरी ऋषीमुनींचा वेदघोष चालला

मज नकोत अश्रू, घाम हवा, घाम हवा
हा नव्या युगाचा मंत्र नवा, मंत्र नवा

होते तैसी अजुन असे मी
सधन अन्नदा सुवर्णभुमी
खंडतुल्य या माझ्या धामी
का बुभुक्षितांचा रडे थवा?

अपार लक्ष्मी माझ्या पोटी
का फिरसी मग माझ्या पाठी?
एक मूठभर अन्नासाठी
जगतोस तरी का भ्याड जीवा?

काय लाविसी हात कपाळी?
फेकून दे ती दुबळी झोळी
जाळ आळसाची पेटव होळी
तू जिंक बळाने पराभवा

मोल श्रमाचे तुला कळू दे
हात मळू दे, घाम गळू दे
सुखासिनता पूर्ण जळू दे
दैन्यास तुझ्या हा एक दवा