चित्रपटगीत

तुझ्याचसाठी रे

तुझ्याचसाठी तुझे घेऊनी नाव
सोडीला कायमचा मी गाव
तुझ्याचसाठी रे...

गावशिवेवर आस थांबली
तुझ्याचसाठी दृष्ट लांबली
अंधारी ही बुडे साऊली
तुच प्रकाशा वाट पुढती दाव
सोडीला कायमचा मी गाव... तुझ्याचसाठी रे

गात गुणांची तुझी आरती
मनात पूजीन तुझीच मूर्ती
संकट येता हाके पुढती
कृष्णापरी तू धाव... सखीला पाव
सोडीला कायमचा मी गाव... तुझ्याचसाठी रे

कोरसः धिपाडि धिपांग डिचिपाडी धिपांग डिडिपाडी डिचिपाडी धिपांग (२)

तो: काळी माती निळं पानी हिरवं शिवार
ताज्या ताज्या माळव्याचा भुइला या भार

कोरसः धिपाडि धिपांग डिचिपाडी धिपांग डिडिपाडी डिचिपाडी धिपांग (२)

तो: काळी माती निळं पानी हिरवं शिवार
ताज्या ताज्या माळव्याचा भुइला या भार
ज्वानिच्या या मळ्यामंदी पिरतीचं पानी
बघायाला कवतीक आलं नाही कोनी
मळ्याला या मळेवाली भेटलीच नाय
अगं रानी माझ्या मळ्यामंदी घुसशील काय

कोरसः धिपाडि धिपांग डिचिपाडी धिपांग डिडिपाडी डिचिपाडी धिपांग (२)

तो: काकडीचा बांधा तुझा मिरचीचा तोरा
मुळ्यावानी कडू तरी रंग गोरा गोरा

टाळ बोले चिपळीला नाच माझ्या संगं
देवाजीच्या दारी आज रंगला अभंग ॥धृ॥

दरबारी आले रंक आणि राव
सारे एकरूप नाही भेदभाव
गाऊ नाचू सारे होऊनी नि:संग ॥१॥

जनसेवेपायी काया झिजवावी
घाव सोसुनिया मने रिझवावी
ताल देऊनी हा बोलतो मृदंग ॥२॥

ब्रम्हानंदी देह बुडूनिया जाई
एक एक खांब वारकरी होई
कैलासाचा नाथ झाला पांडुरंग ॥३॥

पूर्व दिशेला अरुण रथावर
ध्वज सोन्याचा झळकत सुंदर

पर्णामधुनी किरण कोवळे
चिलापिलांचे उघडी डोळे
पंख उभारुनि उडती गगनी
सप्तसुरांनी उजळे अंबर

अरुणउषेच्या मीलनकाली
प्राजक्ताच्या झाडाखाली
फुले वेचली भरून ओंजळी
गुंफिन प्रभुला माळ मनोहर

गोड गोजिरी लाज लाजरी ताई तू होणार नवरी
फुलाफुलांच्या बांधून माळा मंडप घाला गं दारी

करकमलांच्या देठावरती चुडा पाचूचा वाजे
हळदीहूनही पिवळा गाली रंग तुला तो साजे
नथनी बुगडी नाचेऽऽऽ
रूप पाहुनी तुझे ??? मनी मंगळ सरी

भरजरीचा शालू नेसुनी झाली ताई आमुची गौरी
लग्नमंडपी तिच्या समोरी उभी तिकडची स्वारी
अंतरपाट धरीऽऽऽ
शिवा पार्वती वरी, लाडकी ही जाई ताई दुरी

ठाऊक नाही मज काही
ठाऊक नाही मज काही
ठाऊक आहे का तुज काही
कशी होती रे माझी आई

मऊ जशी ती साय दुधाची
होती आई का तशी मायेची
बागेतील ते कमल मनोहर
आई होती का तशीच सुंदर
देवाघरी का एकटी जाई
ठाऊक आहे का तुज काही
कशी होती रे माझी आई

चिऊकाऊची कथा चिमुकली
सांगत होती का ती सगळी
आम्हांसारखी शुभंकरोति
म्हणे रोज का देवापुढती
गात असे का ती अंगाई
ठाऊक आहे का तुज काही
कशी होती रे माझी आई

अ आ आई, म म मका
मी तुझा मामा, दे मला मुका

प प पतंग आभाळात उडे, ढ ढ ढगात चांदोमामा दडे
घ घ घड्याळ थ थ थवा, बाळ जरी खट्याळ तरी मला हवा

ह ह हम्मा गोड दूध देते, च च चिऊ अंगणात येते
भ भ भटजी स स ससा, मांडीवर बसा नि खुद्कन हसा

क क कमळ पाण्यावर डुले, ब ब बदक तुरुतुरु चाले
ग ग गाडी झुकझुक जाई, बाळ माझे कसे गोड गाणे गाई

या कातरवेळी, पाहिजेस तू जवळी ||धॄ||

दिवस जाय बुडून पार, ललितनभी मेघ चार
पुसट त्यास जरी किनार, उसवी तीच सांज खुळी ||१||

शेष तेज वलय वलय, पावे तमी सहज विलय
कसले तरी दाटे भय, येई तूच तम उजळी ||२||

येई बैस ये समीप, अधरे हे नयन टीप
दोन ज्योती एक दीप, मंदप्रभा मग पिवळी ||३||

सखी गं मुरली मोहन मोही मना
गाऊ किती पुन्हा पुन्हा त्याच्या गुणा

शृंगाराची प्रीत करिता चिंतन
अनुराग त्याचा देतालिंगन
चंदनाचा गंध येतसे पंचप्राणा
मोही मना...

कानी येता ज्याच्या बासुरीचे सूर
कालिंदीला येतानंदाचा पूर
गोपिकांच्या घरी प्रीतीचा पाहुणा गं
सखी गं...

ती: स्वप्नात रंगले मी, चित्रात दंगले मी
सत्यातल्या जगी या झोपेत जागले मी
तो: हे वेड प्रेमिकांचे गीतात गाईले मी
हे गीत भावनेचे डोळ्यात पाहिले मी

ती: या वृक्ष-वल्लरींना ही ओढ मीलनाची
पाहून जाणिले मी भाषा मुकेपणाची
माझ्या प्रियापुढे का लाजून राहिले मी
सत्यातल्या जगी या झोपेत जागले मी
स्वप्नात रंगले मी...

तो: एकांत हा क्षणाचा भासे मुहूर्त वेळा
या नीलमंडपात जमला निसर्गमेळा
मिळवून शब्द-सूर हे हार गुंफिले मी
ती: सत्यातल्या जगी या झोपेत जागले मी
स्वप्नात रंगले मी...

ती: घेशील का सख्या तू हातात हात माझा
तो: हळव्या स्वयंवराला साक्षी वसंत राजा
दोघे: या जन्म-सोबतीला सर्वस्व वाहिले मी
सत्यातल्या जगी या झोपेत जागले मी
स्वप्नात रंगले मी...