मनात भरते एक रितेपण
संध्याकाळी तुझी आठवण
तुझी धावती भेट अचानक,
मोहरलेले ते अपुरे क्षण
वरवरचे ते कुशल सांगणे,
उदास तूही, उदास मी पण !
गूज मनीचे मनी राहिले,
कसले ते अधुरे संभाषण ?
निरोप घेता मळभ दाटले
धूसरले क्षितिजाचे अंगण
अवचित येणे, नकळत जाणे
असे जसे वळवाचे शिंपण !
तुझ्याचसाठी कातरवेळी
अजुन बरसतो नयनी श्रावण
हळव्या रात्री चंद्र जागतो
तुझ्या स्मृतींचे घेउन दर्पण !
- क्रांति